یه نفر هست که همیشه همه‌جا هوامو داره
توی بدترین شرایط منو تنها نمیذاره
یه نفر هست که میدونم دیگه مثل کوه پشتم
وقتی دستاشه تو دستم همه دنیاست توی مشتم

یه نفر هست که لطیفه مث بارون بهشتی
منو بین‌الحرمین و یه خیابون بهشتی

یه خیابون بهشتی اسمش بین‌الحرمینه
هرکجاش که پامیذاری جا قدمهای حسینه
دوتا گنبد طلایی رفته با عرش اعلی
یکی‌شون حریم بی‌سر یکی‌شون حریم سقا

یه خیابون بهشتی عبدالرضا هلالی

یه نفر هست که رفیق ته خوبی رو نشون داد
برای زندگی بهتر عاشقی رو یادمون داد
یه نفر هست آرزومه وطنم شه سرزمینش
با شکوه‌تر از گذشته‌ست همه ساله اربعینش

یه نفر هست مث خورشید شده نور دیده
شوق کربلا رو داره این دل رمیده من

این دل رمیده من در انتظار حرم یاره
میخواد شش گوشه ببینه جز غم و زاری کاری نداره

آخرش از عشق مولا میمیرم به خدا
کربلای باصفای تو میبینم به خدا

یه خیابون بهشتی عبدالرضا هلالی

یه نفر هست نمیذاره که امید من بمیره
یه نفر با دست خالی از در خونش نمیره
یه نفر هست که عزیزه بهترین آدما بود
دم آخرم تو گودال به خدا که فکر ما بود

یه نفر هست تو دنیا علمش همیشه بالاست
میدونه دلم رو برده چشای قشنگ عباس

چشای قشنگ عباس دلمو خدایی کرده
مدد آقام ابالفضل منو کربلایی کرده

کنج قفس میتونم باشم
بی هم نفس میتونم باشم
من بی حسین نمیتونم

آواره صحرا میتونم باشم
غریب و تنها میتونم باشم

یه خیابون بهشتی عبدالرضا هلالی