غروب بود و زنی بی قرار، تنها بود

زنی ز داغ برادر فکار، تنها بود

غروب بود و زمین سرخ بود و باد سیاه

زنی حزینه و بی غمگسار، تنها بود

غروب بود و غم خیمه ای بدون عمود

و زینبی که در آن گیر و دار، تنها بود

غروب بود و سپاهی شهید و یک زینب

شود به محمل خود تا سوار، تنها بود

غروب بود و علمدار خفته و زینب

کنار خیمه ی بی پاسدار، تنها بود

غروب بود و برادر به مقتل و زینب

کنار آن بَدنِ بی مزار، تنها بود

غروب بود و طناب و اسیری و زینب

غریب و خسته و چشم انتظار، تنها بود

غروب بود و رُباب و صدای لالایی

کنار تربت یک شیرخوار، تنها بود

خلاصه این همه غم بود و زینب کبری

میان لشکری از نیزه دار، تنها بود

غروب بود و تن شاه زخمی و زینب حسن جمالی