برای بعضی دردا دوا نیست که نیست
برا بعضی حرفا زبون قاصره
دوباره بازم صحبت کوچه و
دوباره بازم روضه مادره

صداش خسته و با همون خستگی
داره عالم و حیدری می‌کنه
توی بستر دردِ اما هنوز
برامون داره مادری می‌کنه

سلام مادر ضربه ای بی امون
زخم باد خزون حق تو که نبوده

تو موندی و دردای بی دوا
سیلی بی هوا صورتی که کبوده

غمت مادر زخم قلب منه
اتیشم میزنه خون به چشم ترم کرد
فدای اون قامتی که خمید
پهلویی که شکست بازویی که ورم کرد

مرو مادر ….مادر من

یه کم قصه رو‌ عاشقانه ببین
دیگ روضه‌ی باز نخونیم بسه
گلی و تصور بکن که میاد
به داد دل باغبون میرسه
همون گل که اسمش با دست خط رو
نوشته رو سربند مولا شده
مث دست زهرا کدوم دسته که
دخیل کمر بند مولا شده
میخواد گلچین پهلوان نجیب
باغبون غریب داغ گل رو نبینه
چه قدر سخته بین صد تا نگاه
پیش چشمای ماه آسمون و زمینه
چه قدربد زد خون شده دلمون
دست مادرمون بین کوچه سپر بود
و رحمی در، اون میانه نبود
تازیانه نبود، انگاری که تبر بود

مرو‌ مادر …..مادر

برا بعضی دردا حسین سیب سرخی