عبدالله جعفر سعید حدادیان

میگن عبدالله جعفر تو مدینه

بعد از مدت ها روش شد یه سوال منه

عرضه داشت خانم جان گله ندارم

بچه های من و تو فدای خاک پای حسین

اما شنیدم وقتی علی اکبر رو زمین افتاد

به عجله خودتو رسوندی حق داشتی

میدونم هیچ کسی رو اندازه علی اکبر دوست نداشتی میدونم

اما خانم جان مگه بچه های ما عیبی داشتن

مگه خطایی ازشون سر زده بود

شنیدم حسین غریبانه هر دو رو بغل کرده بود

داشت میاورد طرف خیمه ها

همه زن ها از خیمه ها بیرون رفتند

اما تو پاتو از خیمه بیرون نگذاشتی

فرمود عبدالله دست از دل شکستم بردار

خیلی دلم برا داداشم میسوخت

گفتم اگر برم بیرون ببینمش از خجالت آب میشم

عبدالله جعفر سعید حدادیان