در آسمان مدینه صابر خراسانی

در آسمان مدینه ستاره باران بود

ستاره بود و همه کوچه ها چراغان بود

.

خدا دو نور خودش را رسانده بود به هم

عجیب نیست اگر شهر نورافشان بود

.

ملائکه همگی آمدند روی زمین

از ازدحام ملک شهر راهبندان بود

.

فرشته ها همه از آن سفره شام می خوردند

ولیمه ی علی و فاطمه فراوان بود

.

شبی که صاحب مجلس خود پیمبر بود

چه مجلسی که در آن جبرئیل مهمان بود

.

چه افتخار بزرگی نصیب ایران شد

عنان مرکب زهرا به دست سلمان بود

.

در آسمان و زمین شور و جشن و همهمه است

که روز عروسی و عقد علی و فاطمه ست

.

شب عروسی و عقد دو درّ ناب خداست

همه مخارج این جشن با حساب خداست

.

اگر که هر دو جهان خواستگار زهرا بود

علی میان همه اول انتخاب خداست

.

برای دادن پاسخ اگر تامل کرد

رسول منتظر دیدن جواب خداست

.

سزاست مهریه ی فاطمه علی باشد

برای این که علی مظهر کتاب خداست

.

ظهور فاطمه را هیچ کس نخواهد دید

چرا که پیش علی هست و در حجاب خداست

.

کسی که باعث رنج علی و فاطمه شد

همیشه مستحق آتش عذاب خداست

.

به پیشگاه خدا مصطفی ستایش کرد

به فاطمه چقدر از علی سفارش کرد

.

ز این به بعد تو همخانه ی علی هستی

علی ست شمع و تو پروانه ی علی هستی

.

نبی سپرد به دست وصی نگینش را

از این به بعد تو دردانه ی علی هستی

.

اگر چه ساقی کوثر علی شده کوثر

تویی و صاحب میخانه ی علی هستی

.

به خاطر تو علی روزی اش دو چندان شد

تو رزق و روزی روزانه ی علی هستی

.

اگر که شان تو برتر نباشد از حیدر

بدون شک تو هم شانه ی علی هستی

.

فرشته آمد و قرآن به دورشان چرخاند

خدای عز و جل نیز عقدشان را خواند