ورودم به وادیه عشق تو مادر زادیه

گم نمیشم تا چراغ راهم امام هادیه

عشق تو بنیادیه ارثیه‌ی اجدادیه

گم نمیشم تا چراغ راهم امام هادیه

بسته دلم به ضریحت، مثه دخیل

فرش روضه ات شده پره جبریل

پر میزنم دوباره تا سامرا

معتکف تو حرمت شما خلیل

دل گیر دامته

جود از مرامته

قلبم به نامته

یا هادی

من سر به راهتم

تا در پناهتم

توی سپاهتم

یا هادی

امام این عاشقا تویی به ولله آقا

پر میزنه این قلبِ من

هرشب و روز تا سامرا

امیدِ سینه، زنا امیدِ زنجیر زنا

به توئه ای نور خدا

پر میزنه این قلب من

هرشب و روز تا سامرا

بهت سلام میدم آقا از راه دور

سلامی از طرف این دل صبور

خیلی سیاه شده دلم آقای من

با یک نگات گناه های من و بشور

سر نذر نام تو

دل مرغ بام تو

سر مست جام تو

یا هادی

وقف تو جان و تن

شاه کریم من

جان یا اباالحسن

یاهادی

ورودم به وادیه عشق تو مادر زادیه امیر برومند