فاطمیه ها دل خدا میگیره

فاطمیه چشمای فرشته خیسه

رزق اشک چشمای هفت اسمون و

صاحب الزمان برامون مینویسه

مینویسه اسمون خون ببار

خیلی جوون بود مادرم

مینویسه روضه خون ، خون بخون

که قد کمون بود مادرم

مینویسه گریه کن ها بیاین

برا مادرم زار بزنید

مینویسه سینه زن ها بیاید

غربت علی رو جار بزنید

پشت در مادرم میسوخت،میسوخت

این طرف حیدرم ، میسوخت،میسوخت

فاطمیه ها حسین سیب سرخی

قلب صاحب الزمان ، خونه دوباره

عالم و خبر کنید وقت عزا شد

داغی که عظیمه و تموم نمیشه

از جنایتی که بین کوچه ها شد

یه کوچه ی  تنگ و نامحرما

یه مادری با پسرش

یه کینه ی کهنه از خیبر و

یه دستی که خورد به پرش

یه پر شکسته که از دستی که

رحمی نداره به کسی

یه پسری زیر لب میگه کاش

بابام به دادم برسی

مادری بی پناه، ای داد، ای داد، ای داد

گوشوارش رو زمین افتاد ،افتاد ،افتاد

مینویسه اسمون...

تازه داغ مصطفی رو دیده بودن

تا که پشت در رسید خانوم خونه

شعله های هیزم و سرخی مسمار

کاری کرد که دید علی در غرق خونه

همه نگران زهرا شدند ،

فضه رسید بالا سرش

علی کشون کشون میبرن

یه عده هم دور و برش

با همه درد و زخمی که داشت

میرفت پی مولای ما

رو دیوار جای دستش هنوز

خون بود میون کوچه ها

مرتضی رو صدا میزد ، میزد ،میزد

قنفذ هم بی هوا ،میزد، میزد، میزد

فاطمیه ها حسین سیب سرخی