ریختن خونه آقا رو آتیش زدن

آخ آره تن زن و بچت لرزید آقا

آره دخترات ترسیدن آقا

اما بانوی پا به ماه نداری

ای مادر

حداقل از این جهت آسوده خاطر است

اما آقا امام صادق تو مدینه چند تا خونه اونور تر از خونت

یه روزی روزگاری کثیف ترین و نامرد ترین موجود خلقت

اومد در خونه زیباترین و پاک ترین موجود خلقت

پشت در صدا زد مگه نمیدونی این خونه خونه کیه

بی حیای بی شرف صداشو برای مادر ما بلند کرد

گفت خونه هر کی میخواد باشه باشه

خود حرومزاده اش تو نامه اش نوشت معاویه

صدای نفس نفس فاطمه داشت پشیمونم میکرد

یادم افتاد از علی و بغض علی هر چی نیرو داشتم تو پاهام جمع کردم

چنان لگد به در کوبیدم …

روضه بانوی پا به ماه حسن خلج