به نام تیغ دو ابروی ذوالفقار علی

به یاد کل مریدان بیشمار علی

همیشه بوده سرم گرم نوکری درت

خدا کند که بیاید سرم به کار علی

بهشت هم به خدا از اهالی نجف است

بهشت خوردن چای است در جوار علی

ها علی بشر کیف بشر

ربه فیه تجلی و ظهر

جنه النجفه خانه ی پدرم

پای ایوانش خم شده کمرم

برده عقل مرا این اذان حرم

یا علی مولا یا علی مولا

چقدر جاذبه دارد نماز او که به عرش

خدا همیشه نشسته به انتظار علی

خدا در این همه اسمت جلال روی خودت

گذاشت نام علی را به افتخار علی

به یاد هم ملک الموت جان به تو که مرا

فمن یمت یرنی کرده بی قراره علی

ها علی بشر کیف بشر

ربه فیه تجلی و ظهر

جان به قربان ضرب دست علی

ملک الموتو کرده خسته علی

بی شکسته علی ناز شصت علی

یا علی مولا یا علی مولا

نجف نشینی علامه ها به من فهماند

خدا شناس نشد مگر کنار علی

سپرده اند و پدر مادرم مرا به نجف

منم همان سگمو موقوفه ی مزار علی

و نیست جای تعجب از این که بگذارد

خدا خدایی خود را در اختیار علی

ها علی بشر کیف بشر

ربه فیه تجلی و ظهر

هر که رو سوی مرتضی نکند

لعن را از دم آن سه تا نکند

پس نمازش فرق با زنا نکند