حضرت باقر (ع) برای چاره هر غم تو پناهی بر زبان مطهر

گفت رفتم دیدم آقا ظاهرا مریض احوال بودند حضرت

یه کاسه آب گذاشتن جلوشون

دست مبارکش رو هی میزنه تو آب

می پاشه به خودش میگه یا فاطمه

حضرت فرمود تو گرفتاری ها ما رو صدا میزنند

ما تو گرفتاری ها مادرو صدا میزنیم

چادرت را بتکان … روزیِ ما را بفرست

ای که روزی دو عالم همه از چادر تو است

ای مادر … ای مادر …

من از خاکِ پایِ تو سر بر ندارم

مگر لحظه ای که دگر سر ندارم

مگیر از سرم سایۀ چادرت را

پناهی از این خیمه بهتر ندارم

چادرت را بتکان … روزیِ ما را بفرست

ای که روزی دو عالم همه از چادر تو است

ای مادر … ای مادر …

بگیر از سر لطف جان مرا هم

ببخشا اگر جانِ دیگر ندارم

بخوانم به فرزندیت که امیدی

به غیر از دعاهای مادر ندارم

مگیر از سرم سایۀ چادرت را

پناهی از این خیمه بهتر ندارم

چادرت را بتکان … روزیِ ما را بفرست

ای که روزی دو عالم همه از چادر تو است

ای مادر … ای مادر …

توسل به مادر احمد واعظی