روز میلاد سعید دختر پیغمبر است
دیگران را روز مادر بی سند باشد ولی
با سند سادات را آن روز ،روز مادر است

در رتبه زانبیاء مقدم زهراست
همتای علی مرد دو عالم زهراست
برگوی به آنکه اسم اعظم جوید
شاید که تمام اسم اعظم زهراست
* *
بر چرخ عفاف نور سرمد زهراست
محبوبه حق دختر احمد زهراست
خاتون قیامت است و بانوی بهشت
سر سلسله نسل محمد زهراست

عالم صدف است وفاطمه گوهر اوست
گیتی عرض است این گوهر جوهر اوست
در قدر و شرافتش همین بس که زخلق
احمد پدر است مرتضی همسر اوست

یا فاطمه روز حشر ستاری کن
دل سوختگان را زکرم یاری کن
ما با همه گفتیم که با زهرائیم
لیکن تو بیا و آبروداری کن
* *
یارب اگر من گناه بی حد دارم
افعال قبیح و کرده بد دارم
خشنود از این که درجزا شافعه ای
چون فاطمه دخت پیمبر دارم

کتاب فضل فاطمه هرگز تمام نتوان کرد
اگر مداد شود ابحر و قلم اشجار
کسی که دم زند از فضل بی‌نهایت او

دیدم که به عرش بزم عیشی برپاست
برپا کن این بزم شعف ذات خداست
گفتم به خرد چه اتفاق افتاده
گفتا که عروسی علی و زهراست

بیستم ماه جمادی محسن طاهری

زهرا که عنایتش به دنیا برسد
باشد که به فریاد دل ما برسد
یارب سببی ساز که در روز جزا
پرونده ما به دست زهرا برسد

یافاطمه جان دست من و دامانت
ای چشم امید همه بر احسانت
بادا بفدایت پدر و مادر من
ای گفته محمد: پدرت قربانت

من آن یاس سفید گلبن بی خار دادارم
که فرموده نبی آزار زهرا هست آزارم
اگر چه بیمارم ولی بی پرده می گویم
دل من بیشتر سوزد بر احوال پرستارم
* *
افسوس که انوار جلی را کشتند
ناموس خدای ازلی را کشتند
با میخ در خانه نوشته است چنین
با کشتن فاطمه ،علی را کشتند

طایر پر بسته پریدنی نیست
غنچه نورسته که چیدنی نیست
بآن دو گلچین ستمگر بگو
یاس کتک خورده که دیدنی نیست

نخلی که شکسته ثمرش را نزنید
مرغی که زمین خورده پرش را نزنید
دیدید اگر که دست مردی بسته است
در پیش رخش همسر او را نزنید

بر سوخته باغ ما دگر سر نزنید
این خانه آتش زده را در نزنید
از ما که گذشت مادری را دیگر
در خانه به پیش چشم دختر نزنید

مادر بیا که شامم بی تو سحر ندارد
جز گریه از فراقت کاری پدر ندارد
باخون سینه تو بنوشته روی دیوار
حاجت به در زدن نیست این خانه در ندارد

چه جرات داشت آتش باغ مولا را بسوزاند
اگر آهی کشد حیدر ثریا را بسوزاند
خدا را مصلحت این بود در راه علی، زهرا
بماند پشت در داغش دل ما را بسوزاند

من آن گلم که دیده ز گلزار بسته ام
از بسکه دیده ام ستم از خار خسته ام
بنشسته گر بخوانم از این پس نماز خویش
یا رب مرا ببخش که پهلو شکسته ام

دگر پروانه بال وپر ندارد
نه بال وپر که خاکستر ندارد
مفسر ها شما با خون نویسید
که قرآن علی کوثر ندارد

بیستم ماه جمادی محسن طاهری