سری که سر نی منزل و ماوای تو شد

زینت دوش نبی بودی و نی جای تو شد

سر تو بر سر نی بود و تنت روی زمین

توتیا هست سم مرکب همه اعضای تو شد

حسین حسین

آیه آیه شده این مصحف صد پاره ی من

هدف سنگ جفا صورت زیبای تو شد

دشمنت کشت و ولی نور تو خاموش نشد

کوفه زیر و زبر از صوت زیبای تو شد

تو روی نیزه به لب آیه قرآن خواندی

شهر مبهوت از آن ناله گیرای تو شد

کوفه تا شام تو را مهو تماشا گشتند

می روی و دل من آهوی صحرای تو شد

بار ها از روی نی روی زمین افتادی

شهر آذین شد و سرگرم تماشای تو شد