قربونت برم آقا
سائل اومد تو مدینه
در خانه قمر بنی هاشمو زد
درو باز کردن
کیستی گفت من سائلی هستم
همه ساله میام در این خانه
صاحب این خانه منو بی نیاز میکنه
رفتن به ام البنین گفتن
فرمود این گدای عباس منه
یه سفره ای تو خونه اش پهن کرد
آی اونایی که این سفره رو پهن کردید
این ادامه همون سفره است
یه سفره ای پهن کرد
فرمود هر کس هر چی میتونه
به خاطر عباسم تو این سفره بگذاره
هر کسی در حد توانش
یه چیزی تو سفره گذاشت
سفره رو جمع کردن
آمدن دم در دادن به اون سائل
سائل سفره رو گرفت باز کرد
دید پر از درهم و دیناره
شروع کرد گریه کردن
حضرت فرمودن عطای ما کمه
گفت نه خانم
از سرمم زیادتره
فرمود چرا پس گریه میکنی
گفت بی بی جان خانم من
گدایی در این خونه بهانه است
من همه ساله به بهانه گدایی میومدم در این خونه
تا روی ماه صاحب خانه رو ببینم
بگید صاحب خونه بیاد
روزی منو بده و من برم
ناله اهل حرم بلند شد
فرمودن آی سائل داغ دل ما رو تازه کردی
مگه خبر نداری کربلا
دستاشو بریدن
مگه خبر نداری اون صورت ماهشو غرق خون کردند
امشب بگید بی بی جان ما هم گدای عباس تو هستیم

سفره ام البنین علی ملائکه