ستاره هارو می‌شمارم
دوباره نوبت زخمام میرسه
گذشته از سر شب خب
الان که دیگه بابام میرسه
آب و جارو میکنم مهمون میاد واسم
بوی بابای منه من بوش میشناسم
میکنم آتیش دلتنگی و خاموشش
وای الان میاد و منم میرم تو آغوشش
سوغاتی میاره برام، حتماً عروسک با گل سر
وقتی که میره با خودش من رو از این ویرونه می‌بره
بابا حسین بابا حسین
چشام به آسمون بود که، یه نوری از طبق پیشم اومده
یه فکر دیگه میکردم، که بابام با طبق پیشم اومده
خب کجا بودی که اینقدر از ما دور بودی
بوی نون میدی مگه توی تنور بودی
تو تنور بودی هنوزم رو سرت دوده
تازه معلومه تنورش روشنم بوده
موهات سفید شد مثل من، خاکستر از بس مونده رو سرت
چشات ورم داره چقدر میمیره اینجوری که دخترت

ستاره‌ها رو می‌شمارم حسین ستوده