ما ساده گرفته‌ایم آمدنت را...
ما همین به ظاهر شیعیان تو
ساده گرفته‌ایم آمدنت را
و همینطور ساده گرفته‌ایم انتظار آمدنت را
و اِلا چرا این همه سرد، چرا این همه ساده؟
تو نرفته‌ای که بازگردی... این مائیم که باید برگردیم...
برگردیم از این همه تغافل و گناه...
خاموشیم، سکوت می‌کنیم که نه، لالیـم
کران و کورانیم، گنگیم که تمسک سکوت طوفانی علی(ع) را به خیال خام می‌بریم
سال‌هاست فریادهامان را با دست خود در گلو خشکاندیم
غریب ماندن را هم شاید، راه و رسمی است که باید آموخت
اما چرا این همه درد و دریغِ دروغ؟
هنوز طلوع خورشید را ندیده‌ایم، چرا غروب؟
یابن الحسن! ببخش

ببخش این تجاهل و تغافل را....

ساده گرفتیم وحید جلیلوند