دیدی آخر غم عشق تو گرفتارم کرد
داغ لب های تو چون، لاله ی تب دارم کرد

چشمم افتاد به پیشانیِ تو ماتم بُرد
عمه کوبید به محمل سر و، هوشیارم کرد

دستِ بسته به روی ناقه نشستن سخت است
از سفر بودن با حرمله بی زارم کرد

با خدا گرم مناجات شدم قافله رفت
ساربان رفت و گرفتار شب تارم کرد

خسته بودم به روی ناقه کمی خوابم برد
زَجر از راه رسید و زد و بیدارم کرد

لگدی زد که خدا قسمت کافر نکند
بی تعادل شدم و دست به دیوارم کرد

گره ای روی گره زد به طنابِ دستم
به دویدن عقبِ قافله وادارم کرد

من مَلک بودم و آغوشِ پدر جایم بود
دوری از گرمیِ آغوشِ تو بیمارم کرد

من به عمرم سر بازار نرفته بودم
شوقِ یه بوسه مرا راهیِ بازارم کرد