خنده بر پاره گریبانی مان می کردند

خنده بر بی سر و سامانی مان می کردند

.

پشت دروازه ی ساعات معطل بودیم

خوب آماده ی مهمانی مان می کردند

.

از سر کوچه ی بی عاطفه تا ویرانه

سنگ را راهی پیشانی مان می کردند

.

هر چه ما آیه و قرآن و دعا می خواندیم

بیشتر شک به مسلمانی مان می کردند

.

شرم دارم که بگویم به چه شکلی آن جا

وارد بزم طرب خوانی مان می کردند

.

بدترین خاطره آن بود که در آن مدت

مردم روم نگهبانی مان می کردند

.

هیچ جا امن تر از نیزه ی عباس نبود

تا نظر بر دل حیرانی مان می کردند

پشت دروازه ساعات نریمان پناهی