ماتم زده ام , محفــلِ آقاست بهشتم

در ماتم این شاه چه زیباست بهشتم

تــا خانه ی صدیقه ی کبراست بهشتم

هرجا که بسوزند همانجاست بهشتم

از عرش می آرند دَم “یا حســـنم” را

خوب است که با اشک بشویم دهنم را

ای حُسن خدا در نظر حیدر کرّار

ای گوهر والا گُهر حیدر کرّار

ای مظهر پا تا به سر حیدر کرّار

ای روی تو قرص قمر حیدر کرّار

هر چند بدم , رو سیَهَم , پَست و پَلَشتم

من بنده ی سالار جوانانِ بهشتم

گفتند که غم داری و غمخوار نداری

مثل پدرت بی کسی و یار نداری

در خانه ی خود مَحرم اسرار نـداری

آقا , تو نیازی به کس و کار نداری

کافی ست که آقای ابالفضل و حسینی

یعنی همه جا حضرت بین الحرمیـــنی

با بال و پر سوخته , پرپر مزن این قدر

با این جگرِ سوخته , پرپر مزن این قدر

ای شعله ورِ سوخته , پرپر مزن این قدر

با یادِ در سوخته , پرپر مزن این قدر

بالای سرت اینکه چنین زار نشـسته ست

چشمی بگـشا, حضرت پهلویِ شکسته ست

ماتم زده ام حیدر خمسه