من که شدم محاصره

میسوزم به خاطر اونی که قراره کربلا بره

نکنه سرت رو نیزه ها بره

برگرد تو رو جان علمدار

چه کنه بی تو زینب وسط بازار

اینا میکشن تو رو

به سمت قتلگاه نرو

که به غارت میبرن حتی لباس کهنه رو

واویلا میا به کوفه آقا

با لب تشنه پر زدم

یا حسینه اشهدم

میبینه یه شب تو کوفه مادرت

که توی تنور خولیه سرت

مسلم روی دار العماره

داره میسوزه یاد طفل شیر خواره

چه بلا ها که قراره سر خواهرت بیاد

کاروان اسرا و مجلس ابن زیاد

واویلا میا به کوفه آقا

آه چی بگم از امشبم

نگران زینبم

که میبینه داغ تو به زودیا

میره تا محله یهودیا

باید غم طفل سه ساله

گریه ها و سواله زن غساله

تو خرابه میبینه زخم پیشونی تو رو

مثل زینب می بوسه رگای خونی تو رو

واویلا میا به کوفه آقا