عباس علی روشنی عرش خدایی

از روز ازل منتظر کرببلایی

می ساخت خدا کرببلا را

میگفت عباس تو فرماندهی کل قوایی

لب تشنه ز علقمه گذشتی آری

دریا که به رود خانه ها رو نزند

ساقی ما چه شرابی چه سبویی دارد

بنویسید رقیه چه عمویی دارد

صحبت از مردی تو کار بنی هاشم بود

نام تو در دل میدان رجز قاسم بود

زور بازوی علی ریخته در بازویت

ذوالفقاری نبود تیزتر از ابرویت

تیغ چرخانده‌ای و پیش تو طوفان هیچ است

لشگری پیشت اگر آمده میدان، هیچ است

وسط جنگ زمین را به زمان دوخته‌ای

فن شمشیر زنی را ز که آموخته‌ای؟!

ای جوان! پیر رهت کیست از آن شاه بگو؟

أشهد أن علیاً ولی الله بگو

او علمدار حسین است ببخشید مرا

مدح او کار حسین است ببخشید مرا

لب تشنه علی پورکاوه