جای ناموس علی نیست محمدرضا بذری

ثمّ دعى بالنّساء و الصّبیان فاجلسوا بین یدیه فرأى هیئه قبیحه الخ یعنى :

سپس یزید پلید بانوان محترمه و کودکان را طلبید، ایشان آمدند و در مقابل آن ناپاک نشستند .

یزید منظره ناپسند و هیئت نامناسبى را مشاهده کرد …. تا آخر عبارت‌مرحوم صدر قزوینى در حدائق الانس مى‌نویسد :

از عبارت شیخ علیه الرّحمه این‌طور استفاده مى‌شود که یزید ابتداء امام سجاد علیه السّلام را احضار نموده

و با وى مکالمه کرده و بعد به احضار اسیران از زنان و دختران دستور داده .مؤلف گوید :

از ظاهر کلمه « ثمّ » همین معنا مستفاد است و به نظر مى‌آید که آنچه در خارج واقع شده همین طور باشد،

بارى همین که یزید اسیران را با آن حالت خوارى و زارى دید که هیچ اسیرى از اسراى ترک و دیلم را به آن وضع و حالت ندیده بود دل وى به درد آمد

و گفت خدا سیاه کند روى پسر مرجانه را که اگر با شما خویش بود هرآینه شما را باین روز نمى‌انداخت و اینطور در نزد من نمى‌فرستاد .

جای ناموس علی نیست محمدرضا بذری

صاحب روضه الواعظین مى‌نویسد :

ثمّ ادخل نساء الحسین علیه السّلام على یزید چون عیال ویلان امام حسین وارد بارگاه یزید گردیدند

زنان یزید در پشت پرده‌هاى زنبورى نشسته بودند تماشاى مجلس مى‌کردند

و همین که چشمشان براسیران خسته و دختران موپریشان دست بسته افتاد همه به ضجه و ناله درآمدند

فصحن نساء اهل یزید و بنات معویه و اهله‌ فولولن و اقمن الماتم

یعنى صداى صیحه و ضجّه و ناله زنان یزید و دختران پرده‌نشین معاویه لعین بلند شد ولوله و غلغله در پشت پرده بلند شد

و مرحوم مجلسى در بحار مى‌فرماید :از هاشمیّات افرادى پشت پرده بودند

همین که اسیران آل محمّد صلّى اللّه علیه و آله را به آنحال دیدند ناله از دل برکشیدند

و گفتند وا حسیناه وا سیّدا اهل بیتاه یابن محمّداه یا ربیع الأرامل و الیتامى یا قتیل اولاد الادعیاء

هرکه صداى آن زنان را شنید به گریه درآمد .و نیز در بحار فرموده :

در آنوقت که اسیران را به حضور آوردند فاطمه دختر امام حسین علیه السّلام از میان زنان فرمود

جای ناموس علی نیست محمدرضا بذری

یا یزید بنات رسول اللّه سبایا اى ظالم دختران پیغمبر را تا امروز کى اسیر کرده که تو کرده‌اى از کلام فاطمه تمام اهل مجلس بگریه درآمدند

فبکى النّاس و بکى اهل داره حتّى علت الأصوات ضجه مردم با شیون زنان پشت پرده با ناله و افغان اسیران یکمرتبه بلند شد مجلس یک بقعه پر از گریه شد

صاحب روضه الشّهداء مى‌نویسد که یزید پلید حکم کرد عیال اللّه را بردند

در غرفه‌اى از غرفه‌هاى مجلس همه را جمع نشاندند و گفت پرده هم میان ایشان و حاضران مجلس کشیدند .