پاشو که زینبت از سفر رسید

یه روز خوش دیگه بعد تو ندید

آنقده بلا و غم کشیده که

موهای سرت همه شده سفید

رفتی و میباره اشک از چشمام

تمومی نداره درد و غم هام

پیکرم شده کبود و زخمی

جای زنجیره روی دست و پاهات

وای من ای وای من حسین

رو تنم نشسته رد صلصله

زینبت کجا و سوت و هلهله

دختراتو میزدن تو هر مسیر

گله دارم از سنان و حرمله

میزنن ما رو همه روی بام

عده ای همش میدادن دشنام

ما رو خارجی صدا میکردند

حرمت منو شکستن تو شام

وای من ای وای من حسین

پاشو که زینبت از سفر رسید

یه روز خوش دیگه بعد تو ندید

آنقده بلا و غم کشیده که

موهای سرت همه شده سفید

زینبت از سفر رسید نریمان پناهی