تو پر دردی تو شهر بی حیا نبود یه ذره مردی
تو پر دردی به جون زینبت قسم میشه برگردی
از همین مسیر دور واسه تو بیتابم
مثل تو دم آخر آب نخوردم اربابم
بمیرم برا تو نبینم غماتو
آی خدا برا تو نگه داره کل بچه هاتو
ای پسر عمو زندگی مسلم بشه فدا تو
کوفه نیا حسین من حسین من
دلمو سوزوند همونی که با یک لگد تو رو برگردوند
دلمو سوزوند همون دمی که نیزه تو دهنت جا موند
داره میشنوه زینب خس خس نفس هاتو
بر نمیداری اصلا از حرم تو چشماتو
رو سینه ات نشسته قلبتو شکسته
خنجری که با بی حیایی راه گلوتو بسته

تو پر دردی حسین ستوده