روز تولد منه مقدم اسداللهی

روز تولد منه روزی که واست میمیرم

هدیه تولدم رو از دستای مادر میگیرم

کرمی کن منو مرغ حرمی کن

روز تولد منه روزی که واست میمیرم

هدیه تولدم رو از دستای عباس میگیرم

کرمی کن منو مرغ حرمی کن

باز زدم آقا به تو رو

منه بشکسته سبو

اومدم دیگه نگو چه عجب بی وفا

این بد اگه کرده بدی

تو که خوبی بلدی بطلب کربلا

میگن حسین محشریه

ته لوتی گریه

این آقا مادریه تورو به مادرت

از حرمت دل میخونه

نذار عقدش بمونه به دل نوکرت

گر به حرم نروم به کجا بروم

بی تو بهشت خدا به خدا نروم

کربلا نروم ، به کجا بروم ، به کجا بروم

… حسین وای ، حسین وای ، حسین وای …

آخ که دارم دق میکنم

همش هق هق میکنم

یاد سابق میکنم شب اول حرم

هیچ شبی اون شب نمیشه

تو خیالم همیشه یاد اون دلبرم

اونکه بزرگواری کنه

بیاد و یاری کنه

میتونه کاری کنه بشم حاجت روا

من که ندیدم حرمو

لااَقل مادرمو ببره کربلا

من که رضای دلم به رضای حسین

پر میزنم به حرم با دعای حسین

به هوای حسین ، کربلای حسین ، به دعای حسین

… حسین وای ، حسین وای ، حسین وای …

این من و دیوونگی ام

من و ویرونگی ام

یه سگ خونگی ام بده قلاده ام

تو پسر شاه نجف

منه دل رفته زِ کف یه غلام زاده ام

عمریه سایَت به سرم

به همین مفتخرم

به فدای پدرم ، پدر من فدات

اون منو تو روضه آورد

منو دست تو سپرد که بمیرم برات

من توی تِکیه ها به تو تکیه زدم

نوکر تو شدم و تو زدی سندم

به تو تکیه زدم ، تو زدی سندم ، به حرم اومدم

… حسین وای ، حسین وای ، حسین وای …

روز تولد منه مقدم اسداللهی