آی سینه چاک های شعر و فرهنگ و ادب

پارسی گو های ایرانی با اصل و نسب

میشود فهمید حتی با نگاهی ظاهری

من نگفتم شاعری باشد فدای شاعری

حرف من این بوده اشعار تمام شاعران

به فدای شاعر این شعر پس کامل بخوان

به فدای صائب تبریزی و آن غیرتش

به فدای شهریار و آن همای رحمتش

به به حافظ که غزل گفته است او خاص علی

شاه شمشاد قدان کیست جز عباس علی

ضمن اینکه ضمن اینکه

ضمن اینکه هر کسی خواندن نوشتن قادر است

خوب می داند که اغراق از فنون شاعر است

اندکی دقت کنید این بی سوادی کافی است

این همه قصد و غرض بی اعتقادی کافی است

و خلاصه آخرش این شعر هم شد ماندگار

باز هم این شعر را می خوانمش با افتخار

کل دیوان نظامی رودکی و دهلوی

انوری و عنصری خاقانی و صد مولوی

قصه های شاهنامه رستم و اسفندیار

شعر های سعدی و خیام و صد ها شهریار

هاتف و عطار و صائب حافظ و اهل شهود

به فدای شاعری که این دوبیتی را سرود

برمشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا

بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

تشنه آب فرات ای اجل مهلت بده

تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

جوابیه مهدی رعنایی