امون ز شام

ختم کلام

یه شهر به ما سنگ میزدن از روی بام

درد و بلا

هی ناروا

بازم میگم رحمت به داغ کربلا

همه حسود

رحمی نبود

چی بگم از رسم محله یهود

مردا بزرگ

دستا بزرگ

صورت من کوچیک و انگشتا بزرگ

تار شد چشام

قطع شد صدام

تکرار می شد مدینه تو کوچه شام

پرم شکست

سرم شکست

زیر لگد اعضای پیکرم شکست

آتش و دود

تنم کبود

نگم چه هتک حرمتایی شده بود

بزم شراب

شدیم عذاب

چی بگم از قضیه کشف حجاب

تو ازدحام

ملاء عام

یکی جسارت کرد و گفت کنیز میخوام

تن بود و درد

عرق سرد

یه بی حیا سکینه رو کتک میزد

دانلود مداحی آتیش و دود رحمی نبود حسین ستوده