مهمون توایم آقا کربلایی جواد مقدم

همه مهمون توایم آقا در خونه ی شما بازه

ما بدیم اما کریم کارش اینه که با بدا میسازه

تو امید دل من هستی که کم آورده تو این وادی

همه جا خراب و اما تو همیشه خرم و آبادی

بریدم از همه دنیا گناهام چه بلایی سرم آورده

خوشم بازم به اون شالی که امسال رفیقم از حرم آورده

کم آوردم تورو جون رقیه بگیر این دستای خالیمو

دلم تنگت شده آقا نمیبینی مگه گریه و زاریمو

… حسین جانم ، حسین جانم ، حسین جانم حسین جانم …

علی گندابی شدن سخته در خونه ی شما ارباب

من سگ کوی تو میمونم این سگ رو سیهو دریاب

خوش بحال پیرغلامی که زندگیشو وقف هیئت کرد

همه دارایی و عمرش رو تو همین روضه ها قسمت کرد

من از سن کمم بودم آقا سینه زنت حضرت عباسی

میمیرم من پای عشقت میگم اینو یقیناً بی رودرواسی

خدارو شکر به این نعمت که روضه ی تو لالایی شبهام بود

نبود مِهرت اگه آقا الآن نوکر خوشنام تو بدنام بود

… حسین جانم ، حسین جانم ، حسین جانم حسین جانم …

حرم و گنبد شیش گوشه نوکرت همش تو این فکره

میخونم زیر لحد حتی اسم تو قشنگترین ذکره

نفسم تو روضه میگیره یاد کربلا که می افتم

میمیرم یه شب توی هیئت اینو من به رفیقام گفتم

شنیدم که شب جمعه غروب حرمت خیلی صفا داره

میاد مادر توی صحنت یه مجلس عزا پایین پا داره

بازم مقتل بازم گودال بازم روضه ی غربت شَه تشنه

بازم شمر و بازم خولی بازم حنجر خشک و کندی دِشنه

… حسین جانم ، حسین جانم ، حسین جانم حسین جانم …