منم که بازنده این بازی شدم
به مو رسیده زندگیم خیالی نیست
به مرگ گرفتم که به تب راضی شدم
آبرو دار پیش مردم سنگ رو یخم نکن
من میمیرم از خجالت واسم ابرو خم نکن
سرم آقا خورد به سنگ و دیدی آخرم شکست
خودم اصلا به جهنم دل مادرم شکست
منو به حال خودم رها نکنیا
منو آقا تحبس الدعا نکنیا
عرق شرمه که روی صورت منه
منو شرمنده آدما نکنیا
هر دفعه که جا میزنم تو زندگی
میای و اوضاعمو مرتب میکنی
کسی به اندازه تو منو نخواست
برات میمیرم که برام تب میکنی
گم شدم تو دل مرداب ماه کاملم شدی
سهم قلبم خون دل بود مرهم دلم شدی
ای عزیزم
دیگه از دست من آه سرد نکشیا
دست از این عاشق پرسه گرد نکشیا
بر ندار آقا یه لحظه چشمتو ازم
همه دردات به سرم تو درد نکشیا

منم که بازنده این بازی شدم حسین ستوده