جنگ صفین بود و نوجوانی سیزده ساله…

امیرالمومنین(ع) نقاب به چهره قمر بنی هاشم زدند

و او را روانه ی میدان کردند

معاویه ابوشعتاء دلاور معروف عرب را پیش فرستاد

ابوشعتاء گفت اهل شام مرا حریف هزار اسب میدانند

در شأن من نیست، یکی از پسران من برای او کافیست

نه پسر را به جنگ فرستاد

و یکی پس از دیگری به دست قمر منیر بنی هاشم به درک واصل شدند.

خودش عصبانی به قصد انتقام خون پسرانش به میدان آمد

و او نیز با ضربتی به درک واصل شد…

جنگ مغلوبه شده بود…

همه در حیرتند که این نوجوان کیست که چنین جنگاوری میکند…

امیرالمومنین(ع) به عباس گفتند برگرد پسرم…

سپاهیان گفتند یا امیرالمومنین اجازه بده تا کار را یکسره کند

اما حضرت اجازه ندادند…

فرمودند: اِنّهُ ذُخرُ الحسین… او ذخیره برای حسین است…