رسید وقت سفر سربه زیر شد زینب
حسین چشم تو روشن اسیر شد زینب

هزار زخم روی پیکرت دهن وا کرد
هزارسال ز داغ تو پیر شد زینب

سه چهار مرتبه با شمر همکلام شده
نداشت چاره دگر ناگزیر شد زینب

چقدر پای غنیمت کتک ز لشگر خورد
چقدر زخمی مشتی فقیر شد زینب

گرسنه بود ولی تازیانه خیلی خورد
غذا نبود ولی خوب سیر شد زینب

همانزمان که به سرنیره ها هلش دادند
نشست و حرف نزد گوشه گیر شد زینب

نبودن تو و عباس کار خودرا کرد
و با سنان و شبث هم مسیر شد زینب

بگیر گوش خودت را کسی صدایش کرد
بلند شو همه رفتند دیر شد زینب

حسین چشم تو روشن اسیر شد زینب حیدر خمسه